naar kersenfontein en bushmans' kloof

Zondag,15januari,

Onze auto staat klokslag 9 uur op de stoep van Cape Grace. En offf we go! Richting Westcoast National Park.Een redelijk saai stuk maar ineens sta je dan weer oog in oog met die machtige oceaan die zijn water met enorme kracht op de rotsen gooit, heerlijk koel briesje, ik wil hier wel even blijven.Maar wij rijden door naar Paternoster om bijstrandtentje "VOORSTRANDT"een heerlijk kreeftje te verschalken. Dan op weg naar Hopefield dan rechtsaf naar Kersenfontein, een oude boerderij van 1744 waar de tijd heeft stilgestaan. Beesten scharrelen over het (onbestrate)erf en Julian Melck de eigenaar komt ons al verwelkomen.Er wordt voor het huis een model opogemaakt voor een fotoshoot maar dat is normaal daar. Cameraploegen vliegen af en aan vanwege het speciale landschap wat ons een beetje aan een spaghetti westernscene doet denken. Diner hebben we samen met de eigenaar in de prachtige eetkamer met alleen kaarslicht. Als een echte koloniaal belt hij met z,n bronzen belletje na iedere gang zodat zijn staff uit kan halen en opnieuw in kan dekken. Prachtig !!
Na het diner terug naar onze geweldige slaapkamer annex badkamer met een douche voor drie, struikelen we bijna over Conny het huis schaap met haar jong. Julian de eigenaar is vliegenier, advocaat en varkensdoder maar dat laatste moet je ook maar met een korreltje zout nemen want ze lopen vrij over het erf. leuke kerel, na het afscheid s,morgens beloof hij naar nederland te komen.we hebben hem meteen uitgenodigd.

MAANDAG 16 JAN

We gaan op weg naar Clanwilliam voor onze volgende bestemming "Bushman,s kloof ". onderweg zien we dat we ook via een" ondergeschikte pad "kunnen rijden en dat levert weer mooie plaatjes op. Het is verzengend heet als we de poort doorrijden van de KLOOF.
Er dreigt een onweer maar we gaan met de gamedrive mee die wat magertjes uitvalt en we krijgen regen absoluut niet normaal in deze tijd. Een paar springbokken een kleine kudde gnoe,s en een pasgeboren zebra die zijn of haar mama kwijt is en ons adopteert en ons blijft volgen tot dat zijn mama roept en het loopt de goede kant op.

DINSDAG 17 JAN

we staan om 6 uur naast ons bed omdat we een wandeling gaan maken naar de pre historische rotstekeningen en de enorme hitte voor willen blijven. Regardt onze gids neemt ons mee. Het is heel speciaal wat de voorvaderen van de bosneger daar hebben nagelaten. Alleen het terracotta pigment is nog te zien de rest van de kleuren zijn verdwenen. Maar het is toch een duidelijk stripverhaal. Jongetjes van 15 jaar met spillebenen die een eland moeten doden om hun volwassenheid aan te tonen, daarna de huid prepareren om hiermee hun uitverkorenen te tooien.
Op het feestje dat ze dan vieren hebben de jongetjes meteen kuiten gekregen, wat hun volwassenheid aangeeft. -- ze werden maximaal 40 jaar oud-.